De werkruimte die ik binnenloop voelt vol, rijk, authentiek, speels en uitdagend. Overal zie ik kleine details, zeeën van gereedschap, moertjes en schroeven. Het is geordend en chaotisch tegelijkertijd.
Nico Parlevliet studeerde aan Academie Minerva in Groningen. Daar werkte hij na de academie vanuit een pakhuis. Eind jaren ’90 verhuisde hij naar Dordrecht en in 2000 bood het toenmalige CBK hem een atelier in het Singel pand aan.
Zelf noemt hij het liever geen atelier maar een werkplaats. Hij komt er òf om te werken aan een specifieke opdracht waarvoor hij allerlei grote en kleine gereedschappen nodig heeft, of om spelenderwijs onderzoek te doen met de spullen die op deze plek zijn verzameld. Al doende ontstaan er zo ideeën voor nieuw werk.
Dit lokaal heeft nog een originele vloer. Nico geniet juist van dit soort details, hij vindt het bijzonder dat het pand met zo’n grote zorg ontworpen en uitgevoerd is.
Een grote plus is dat er veel licht binnenkomt en dat de ramen daadwerkelijk open kunnen. Maar het aller fijnste is dat hij ook goed gebruik kan maken van de gangen en de buitenplaats. Ideaal voor zijn grotere werken die daar soms gebouwd worden omdat ze niet meer door de deur van het atelier passen.
